Deze zomer bezocht ik De Pont in Tilburg. Het ongrijpbare werk van James Turrell fascineert me. Er is niet heel veel van hem te zien bij De Pont, maar toch zeer de moeite waard. En het megalomane project Roden Crater moet een keer bezocht worden, ook al is het nog ‘in progress’.
De prachtige collectie heden-daagse kunst van De Pont nodigt uit tot rondslenteren. Langs werk van favoriet Richard Long en zo kwam ik bij het enorme stuk kalksteen van Anish Kapoor. Ik tuurde in de zwarte diepte van de Indiase kunstenaar en bedacht dat het mooi geweest was. Na tweeënhalf jaar houdt kunstblog Blikvangen de kunst voor gezien. Natuurlijk, er wordt nog wel kunst gekeken, maar Blikvangen schrijft er geen stukjes meer over. Voordat de routine erin sluipt en het sleets wordt en zeker voordat er van die zurige 50+ stukjes komen en het chagrijn toeslaat, slaan we de hand liever aan onszelf. Figuurlijk, natuurlijk, maar geen nieuwe berichten. Het blog blijft in de lucht voor naslag, maar de accounts op facebook en twitter verdwijnen.
Blikvangen heeft in tweeënhalf jaar in Den Haag, Rotterdam en omstreken heel veel prachtige goede kunst gezien. En ook veel geleerd van al die kunstenaars. Hoe je naar de wereld kan kijken op eindeloos veel manieren en hoe je erover kunt nadenken. Geen grenzen, geen dogma’s. En dat er ontzettend hard gewerkt wordt voor vaak erg weinig geld. Toch maakt kunst het leven rijker (nee, niet leuker). Dank daarvoor. Overigens blijven we gewoon kunst kijken en opslurpen maar nu zonder een camera of een mening in de aanslag. Gewoon heerlijk achterover leunen en absorberen.
Laat maar komen die kunst.
