Door de winteringang (1 november tot 1 april) betreed ik Kasteel Keukenhof. Hier hangen de 44 puttertjes. Kunstenaars Leonard van de Ven en Rens Krikhaar vroegen collega’s een hommage te brengen aan het schilderij Het Puttertje van Carel Fabritius. De enige richtlijn was het formaat van het originele paneel 33,5 x 22,8 cm. Het resultaat is een verbluffend goede tentoonstelling vol slimme observaties. Continue reading
Sinds het verschijnen van het vuistdikke boek van Donna Tartt, Het Puttertje, kent driekwart van Nederland het zeventiende eeuwse schilderij van Carel Fabricius dat de omslag van het boek siert: een vogeltje vastgeketend aan zijn voederbak. Het is één van de weinige werken die overgebleven zijn van deze schilder die tragisch om het leven kwam. Hij ontplofte, samen met zijn atelier in 1654 toen in Delft het salpeter- en zwavelmagazijn de lucht inging. Continue reading
Zaterdagmiddag in Rotterdam. File op de Westblaak en de Karel Doormanstraat. Skaters storten zich op vier wieltjes met doodsverachting de diepte in. Het winkelend publiek haast zich van koopgoot naar prijsvechter met de patatkraam van Bram Ladage als rustpunt. Wij, kidskunstkenner Sem (10) en ik, stappen The House of ABABA binnen, de kunstwinkel van 010. Kunst aan de muur met een prijskaartje. Continue reading
Ondanks het weeralarm waagde Blikvangen zich buiten en ging op bezoek bij Nest, nieuwsgierig naar de expositie Badly Natured. Onderkoeling werd voorkomen door de warme ontvangst en nog warmere koffie. De Nestruimte is licht en ruim. Een mooie plek. Continue reading
De portretkunst is inmiddels geëvalueerd tot een onduidelijke vorm van kunst. Alles kan een portret zijn, zo lijkt het wel, zolang het maar geen natuurgetrouwe weergave is van het onderwerp. Interpretatie tot hoogste doel verheven met als gevolg alles behalve een portret. Een bezoek aan Livingstone gallery in Den Haag werkt in zo’n geval verhelderend. De tentoonstelling Face the Face is een groepsexpositie waarbij de verbindende factor, jawel, het portret is. Dat levert een buitengewoon veelzijdige verzameling kunst op van een internationale groep kunstenaars. Het portret wordt op veel verschillende manieren benaderd. Met haar spiegelkoffers confronteert Birgit Verwer te kijker met zichzelf en voorziet het beeld van commentaar, Simon Schrikker heeft een prachtig drieluik hangen getiteld Dad (after the face eater) en Manfred Schneider’s hoofdloze beeld Hyper Mental bleef voor ons een raadsel, wel een heel boeiend raadsel. Zo is er veel meer te bewonderen en eventueel te kopen. En wanneer iemand nu aan ons vraagt ‘wat houdt portretkunst heden ten dage in?’ dan sturen wij diegene door naar de Anna Paulownastraat. (Livingstone gallery, Anna Paulownastraat 70 a/b Den Haag – t/m 28/4) Continue reading
Art Rotterdam Week 2013 is een feest met heel veel en verschillende kunst, muziek, kakkers, artistiek jongvolk en nog een paar oudere museumjaarkaarthouders zoals ik die de wilde jaren zestig nog hebben gekend waar die groepen tegenover elkaar stonden. Nu delen ze hetzelfde feest binnen dezelfde muren. Continue reading