Alle berichten van Mart van Ineveld

Geef ons heden Peter Koene

De minnaar was henen… (15 maart 2012)

Begin dit jaar was ik te gast bij het Grafisch Atelier Den Bosch waar een aantal kunstenaars hun werk presenteerde. Eén van hen was Peter Koene. Van hem kocht ik een paar door hemzelf uitgegeven boekjes met pentekeningen. De tekeningen toonden zelfspot, humor, musisch talent, taligheid. Zijn werk deed me denken aan de etsen van Hans Andringa, dezelfde kwaliteit maar dan luchtiger en taliger. Waren dit lollig bedoelde tekengrapjes? Spelingen met de pen?  Het dagelijks schroot is de naam van zijn website, in het Frans La peine quotidienne, en in het Engels The daily breath. Bovenaan die site heeft hij Jules Renard geciteerd: het leven is kort, maar de verveling maakt het langer.  Hmm. Daar moest ik meer van weten. Continue reading

Kleinkunst

Kleine kast om dingen in te doen - Lenie Arntzen
Kleine kast om dingen in te doen – Lenie Arntzen

Geen grote woorden in ondoorgrondelijke onzinnen, maar een stukje karton waar zinnen op gekrabbeld zijn als

Ooit karton om weg te gooien nu een kast om dingen in op te bergen. Papier, gedachten, krabbels, schelpen, lang zal die leven, herinneringen….

Afval dat zonder enige pretentie maar wel met geconcentreerde mensenhanden tot iets is gemaakt dat je aandacht trekt en waar je beter naar kijkt. Hé, gek. Grappig. Een beetje scheef en nog geen twee decimeter groot. Stof dat nu al tot stof aan het wederkeren is zonder enig drama. Mooi. Continue reading

Kunst? Nada!

Studio Hoornbreker
Studio Hoornbreker

Nada van Dalen draait er niet omheen: wij wensen niet geconfronteerd te worden met losers. Alles moet glanzen van succes en op elke foto lachen we zonder dat we daar iets aan kunnen doen de werkelijkheid mooier dan ze is. Zoals een hond begint te kwispelen bij de stem van zijn baas. Op facebook zie je alleen maar leukigheid en feest en acteren we het geluk dat de reclame ons heeft beloofd. Nada zet de schijnwerper op die grote zwarte vlek in ons gezichtveld, maar een schijnwerper met de roze zachtheid van een mollige kindervuist. Continue reading

EX-MÊKH zegt: Fuck Focus

Ontweten - Ellen Rodenberg
Ontweten – Ellen Rodenberg

EX-MÊKH zegt: Fuck Focus? Nieuwsgierig gemaakt door de website van BuroRotterdam ga ik op een kille zaterdagavond naar Keileweg 26. Het Marconiplein is een gele vlek in het natriumlicht aan de voet van drie duisterende reuzen met hun kleine broertje. De laatste consumenten verlaten de Praxis en Kentucky Fried Chicken in hun knorrende beesten. Welkom in Rotterdam. Continue reading

De halftint die bij het vergeten hoort

Astrid de Pauw - Kijken
Astrid de Pauw – Kijken

De schilder doet het zo licht, zoekt steeds de halftint, die bij het vergeten hoort. Hij raakt aan de bron van elk verhaal, strijkt over de doorzichtige blouse die een vertelsel omgeeft.

Aldus K. Schippers in Voor jou (pagina 59), waarmee ik abusievelijk van de boekwinkel thuiskwam nadat ik door De Bruid van Marcel Duchamp was aangestoken. Dit citaat betreft Piet Moget, maar treft even zeker het werk van Astrid de Pauw en Barbara Helmer dat momenteel getoond wordt in Galerie Hommes. Continue reading

Stop Making Sense

Muurschildering Hugo Kaagman

Hoewel ik al decennia in Rotterdam woon, was ik tot voor de tentoonstelling van het werk van Niko Pirosmani (en in zijn kielzog Rein Dool) vorig jaar nauwelijks bekend met het Dordrechts Museum. Ten onrechte, zo bleek toen al. Men bezit een mooie vaste collectie met werk van onder meer George Breitner, en er is jaarlijks een bijzondere tentoonstelling. Men is niet zo wild als het vlakbij gelegen DordtYart waar kunstenaars ter plekke aan het werk zijn. Wat vorige eeuwen wild was is in het Dordrechts Museum neergeslagen als een door de verstreken tijd gewogen tentoonstelling. Continue reading

Kunsttijdschrift DOOS: een kleine geschiedenis

DOOS nummer zes
DOOS nummer zes (foto René Overbeek)

In mei publiceert Blikvangen het artikel Kunsttijdschrift DOOS waarin DOOS nummer twee (juli 1988) wordt geopend voor de lezers. Dat levert heel wat reacties op, en heel veel vragen, ook bij ons. Hoe kwam dat tijdschrift tot stand, hoeveel edities zijn er geweest, welke kunstenaars, welke kunstwerken, en zijn de dozen nog te koop? Continue reading

Tamás Körösényi: moderne kunst in Boedapest

Tamás Körösényi in de Kunsthal te Boedapest

Boedapest ademt de sfeer van Parijs in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Een  negentiende-eeuwse stad met brede boulevards waar nog niet zo lang een ontdooiende en bruisende wind waait: die van het door een piepjonge rechtsstaat gecontroleerd kapitalisme. Hongarije is decennia geïsoleerd geweest van de West-Europese cultuur waaraan in elk geval Boedapest schatplichtig is. En de taal is een extra laag isolatiemateriaal. Ik kan er  geen touw aan vastknopen. Continue reading