De portretkunst is inmiddels geëvalueerd tot een onduidelijke vorm van kunst. Alles kan een portret zijn, zo lijkt het wel, zolang het maar geen natuurgetrouwe weergave is van het onderwerp. Interpretatie tot hoogste doel verheven met als gevolg alles behalve een portret. Een bezoek aan Livingstone gallery in Den Haag werkt in zo’n geval verhelderend. De tentoonstelling Face the Face is een groepsexpositie waarbij de verbindende factor, jawel, het portret is. Dat levert een buitengewoon veelzijdige verzameling kunst op van een internationale groep kunstenaars. Het portret wordt op veel verschillende manieren benaderd. Met haar spiegelkoffers confronteert Birgit Verwer  te kijker met zichzelf en voorziet het beeld van commentaar, Simon Schrikker heeft een prachtig drieluik hangen getiteld Dad (after the face eater) en Manfred Schneider’s hoofdloze beeld Hyper Mental bleef voor ons een raadsel, wel een heel boeiend raadsel. Zo is er veel meer te bewonderen en eventueel te kopen. En wanneer iemand nu aan ons vraagt ‘wat houdt portretkunst heden ten dage in?’ dan sturen wij diegene door naar de Anna Paulownastraat. (Livingstone gallery, Anna Paulownastraat 70 a/b Den Haag – t/m 28/4) Continue reading →