Laboratorium

Verbeke Foundation
Verbeke Foundation

Uitgeput zitten we aan een biertje in de grote cafetaria. De kinderen lepelen hun groentesoep op. In twee uur tijd zijn we in turbovaart door exposities gesjeesd op het terrein van de Verbeke Foundation. En we beseffen: we hebben nog lang niet alles gezien. Wat we wél hebben gezien deed ons stuiteren van enthousiasme, en de KidsKunstKenners Zeno&Sem stuiterden vrolijk met ons mee. Terwijl we snode plannen maken om hier zo snel mogelijk terug te keren en dan minstens een hele dag, zien we een meneer rondlopen waarvan wij denken dat het weleens eigenaar Geert Verbeke zou kunnen zijn. “Geert”, zegt hij, “Niet meneer Verbeke”. Zijn ontspannen en vriendelijke manier van doen past helemaal bij de ongedwongen en informele omgeving. Hij is bezig stukken hout in de houtkachels te stoppen. Er heerst een gemoedelijke sfeer. We vertellen dat wij van Kunstblog Blikvangen zijn, en absoluut willen terugkomen, maar dan langer. Want twee uurtjes is veel te weinig.

We waren al eerder van plan naar België af te reizen om de Verbeke Foundation te bezoeken: een vrijplaats voor de kunsten van 12 hectare met daarop 20.000 m² expositieruimte. Het kwam er toen niet van, maar nu waren we in de buurt al hadden we weinig tijd. Bij aankomst op het ruwe terrein valt direct een wit gebouw op, gemaakt van containers. Die besluiten we voor het laatst te bewaren. Eerst het hoofdgebouw. We zijn overdonderd. Door de enorme omvang, de diversiteit en de kwaliteit van de kunst. We zien van alles: een koeienkop in staat van ontbinding, de maan weerspiegeld in donker water, een vliegmachine (waar we stiekem aan de knoppen zaten, maar dat mocht niet) kunst met dode vliegen, een dood konijn typt een brief. Bio-kunst. Een groot deel van de Verbeke Foundation lijkt op een laboratorium. Het is leuk en avontuurlijk.

Er is ook een fantastische expo van Gust Romijn.

Er is ook een fantastische expo van Gust Romijn. Alleen hier al kunnen we een uur blijven. Wat een goed en krachtig werk. Dan naar de serres, enorme kassen waarin bouwsels en installaties tentoongesteld staan. We dralen bij een wit hokje, pikdonker van binnen, maar waar we niet ín durven omdat het de titel “Poltergeist II” draagt. De regen klettert op de glazen daken boven ons hoofd en sijpelt er ook af en toe doorheen. We lopen door naar een ander deel, met god weet hoeveel meter bakken met collages, de ruimte gevuld met nóg meer collages en assemblages. En dit is slechts een deel van de collectie.

Terwijl we nog even met Geert doorpraten (hij stelt voor dat we de volgende keer op het terrein overnachten) kijken we over ons bierglas naar buiten en zien aan de rand van de tuin van de cafetaria wat bouwsels die onze aandacht trekken. We nemen afscheid van Geert en gaan het even van dichtbij bekijken. Dit is frustrerend. We hebben maar een klein deel gezien en het omliggende terrein nog niet eens verkend. We moeten gaan. Buiten, op weg naar de auto, zien we weer die witte containertoren. Wij komen terug! Wát een ervaring.

Verbeke Foundation,  in Kemzeke (Stekene) België, open van donderdag t/m zondag
(Let op: website doet het soms niet wanneer je Chrome gebruikt).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.