Afgelopen zaterdag opende bij Borzo in Amsterdam de expositie met werk van Carlijn Mens en Wieteke Heldens. Blikvangen was aanwezig, luisterde naar het mooie diepe stemgeluid van Henk van Os die de expositie opende en bekeek tussen de rinkelende wijnglazen het werk van beide kunstenaars.

Faith, Fear, Face van Carlijn Mens staat in mijn geheugen gegrift. Vorig jaar zag ik in GEM in Den Haag haar project over de 58 Chinezen die op zoek naar geluk en een beter leven omgekomen waren in een container. Haar verbeelding van de ‘Doverzaak’ maakte diepe indruk. Het werk in Borzo is anders, minder geëngageerd zou je kunnen zeggen, maar nog steeds gebruikt Carlijn haar lichaam als penseel. Centraal bij Borzo hangt het grote Dansa i en ring (2013), ontstaan doordat Carlijn met haar kinderen een rondedans maakt wanneer het intensieve werken ontspanning nodig heeft. Van dichtbij zie je de houtskool voetafdrukken over het papier springen. In de achterruimte bij Borzo hangt werk uit de serie Flee-Vlucht- En Ren waarvoor zij op locatie, in het bos,  haar indrukken in houtskool vastlegde. Carlijn vertelde dat er een groot project in Neurenberg aankomt en, gelukkig wat dichterbij, in Huis Marseille.

Cirkels, spiralen, het blijven fascinerende vormen. Ik zie ze terug in het werk van Wieteke Heldens. Zij ontving vorig jaar de Koninklijke Prijs voor de Vrije Schilderkunst en exposeert samen met Carlijn Mens in Borzo. Mens tegenover Heldens, Heldens tegenover Mens. De verschillen zijn er volop. Houtskool en papier zijn de media van Carlijn Mens. Wieteke Heldens gebruikt kantoormateriaal zoals een marker en het penseel gebruikt ze totdat de verf op is. Althans zo lijkt het. Maar de cirkel van Mens vindt haar tegenhanger in de spiraal van Heldens. Terwijl bij Mens er sprake is van een woest ritueel,  is Portrait of a pyramid (2013) opgebouwd uit nauwkeurige streepjes van zwarte marker op canvas. De serie Zoom in on the pyramid (2014) is duizelingwekkend.

Carlijn Mens & Wieteke Heldens t/m 15 november bij Borzo Amsterdam