Een van de mogelijkheden om Den Haag met de auto binnen te rijden is het Schenkviaduct. Een grauwe en lelijke betonnen overspanning dat zijn langste tijd gehad lijkt te hebben. Bij Gemak in Den Haag is het activistisch project Schenkviaduct te zien. Wie durft er na het zien van deze expositie nog over dit viaduct te rijden?
‘De theoretische levensduur van het Schenkviaduct eindigt in 2016!’ staat er boven de informatie die Gemak verstrekt. Met uitroepteken waardoor ik het gevoel krijg dat een zwaar beladen vrachtwagen ook voor die datum de betonnen overspanning in stukken kan trillen. De tentoonstelling bij Gemak neemt dat gevoel niet weg. Door middel van een mengeling van kunst en informatie word ik op de hoogte gebracht van de deplorabele staat waar dit bouwwerk uit 1940 zich in bevindt en wat de plannen waren. Luchtvervuiling, het viaduct verdeeld een woonwijk, betonrot, het is een heel rijtje ellende. Opvallend zijn alle goede voornemens van de politieke partijen die als het er op aankomt het probleem toch weer op de lange baan schuiven. Want als het Schenkviaduct er niet is, wat moet er dan komen?
Het project is een initiatief van kunstenaar Euf Lindeboom. Hij heeft samen met studenten van de KABK getracht dit infrastructurele probleem vanuit een andere invalshoek inzichtelijk te maken. Er wordt ingezoomd op de details zoals het beton, de ligging van het viaduct, er is zelfs een protestsong geschreven. Maar wat voegen de kunstwerken toe aan de informatie? Zij zijn meer dan illustraties bij de situatie, maar helemaal uit de verf komt het niet voor mij. Het had wel iets utopischer gemogen, meer de vrijheid de verbeelding in plaats de bestaande situatie vertalend naar kunst. Wellicht was dat niet de opdracht. Het viaduct zoals het nu is, is natuurlijk ook inspiratie voor alarmerende kunst. Daarbij heeft het mij wel naar Gemak gelokt en verrijkt met de nodige kennis. En dat ik de volgende keer dus heel voorzichtig over het Schenkviaduct ga rijden, heel voorzichtig!
Schenkviaduct t/m 7 maart in Gemak Den Haag
