‘De omgeving van de mens is de medemens’, deze dichtregel van Jules Deelder is in neon te lezen op de Nieuwe Binnenweg in Rotterdam.  Maar in de omgang met de medemens laten we zelden zien wie wij werkelijk zijn. Hoe willen we gezien worden en hoe worden we gezien? Zes kunstenaars benaderen in de groepstentoonstelling Social Image in Showroom Mama dit verschijnsel.

Benjamin Li’s bijdrage TE KOOP gaat over kijkgedrag, hebberigheid en consumentisme. Hij zette foto’s op Marktplaats waarmee hij verschillende voorwerpen te koop aanbod. In de foto’s zat hij zelf verwerkt, maar dat zag vrijwel niemand. Wanneer mensen op de advertenties reageerden ging Benjamin Li in gesprek en de reacties heeft hij op een groot prikbord gerangschikt. Li prikt door de rol heen die de potentiële koper speelt. In plaats van de oppervlakkige deal op Marktplaats maakt hij het contact persoonlijker. De foto’s waarin hij zelf verwerkt zit, zijn in feite een reflectie van zijn werkwijze.  Het zijn geen foto’s van zomaar wat spullen. Het is veel persoonlijker, het is de verkoper die je ziet.

Meme is een drager van
culturele informatie

Showroom Mama bracht zes jonge kunstenaars bij elkaar die het begrip ‘Social Image’ invulling geven. In de begeleidende publicatie lees ik dat ‘Social Image’ een jong idee is dat nog niet duidelijk is gedefinieerd. Internet heeft aan het begrip ‘Social Image’ een andere lading gegeven. In de publicatie duikt ook het begrip ‘meme’ op. Memes zijn dragers van culturele informatie. Een soort tegenhanger van het gen. Mode, rages, religie worden ermee verspreid. Internet is bij uitstek geschikt voor het verspreiden van memes, maar het begrip dateert van voor het internet. Wikipedia leert mij dat Richard Dawkins al in 1976 dit fenomeen onder de aandacht bracht. Hoe past dit (pseudo)begrip in Social Image? Wordt ons sociale gedrag bepaald door mode en hypes? Hoe wordt religie en cultuur eigenlijk doorgegeven?

Puck stelt interessante vragen

Op 3 maart 2009 stortte het historisch stadsarchief van Keulen volledig in. Eva Olthof heeft een aantal inwoners van Keulen geïnterviewd en hen gevraagd hoe zij zich het stadsarchief herinneren.  Zo reconstrueert zij het archief aan de hand van beelden en herinneringen die mensen hebben en niet vanuit filmbeelden en foto’s.  Puck Verkade onderzoekt met haar nieuwe video-installatie de parallellen tussen oosterse religieuze rituelen en het westerse gedrag op internet. Zijn die parallellen er? Puck stelt interessante vragen. Gino van Weenen heeft een stuk vloer afgebakend. In Gino’s Atonomous Zone staat een allegaartje aan spullen opgesteld waar ik niet zoveel uit kan opmaken. Het imago van Gino is te autonoom voor mij. De Snertselfies aan de muur brengen mij niet veel verder. Gino blijft op afstand.

Helen Flanagan laat ons een video zien waarin een koor het Angus Dei zingt. Dramatische muziek waarbij de leden van het koor snel van emotie verwisselen. Ze lachen uitzinnig of etaleren groot verdriet. Flanagan lijkt te spelen met de verwachting die de toeschouwer heeft. In de drie video’s van Marijn Alexander de Jong is de persoon juist statisch en wordt met geprojecteerde kleuren en vormen een dynamische laag op de persoon aangebracht. Onze ‘sociale schil’?

De vragen in Social Image tuimelen over elkaar heen en ik verlaat in een lichte staat van verwarring Showroom Mama. De medemens heeft er niets van gemerkt. Mijn Social Image bleef intact.

Social Image t/m 24 augustus in Showroom Mama

Deelnemende kunstenaars: Benjamin Li, Eva Olthof, Gino van Weenen, Helen Flanagan, Marijn Alexander de Jong, Puck Verkade.