Eigenlijk is het gruwelijk werk. Lichamen, tot karkassen uit elkaar getrokken hangen aan draden in een voormalige slagerij. Het is een prachtig gezicht. Zonlicht valt door de grote etalageruit royaal naar binnen en verwarmt de kunstwerken van Joris Kuipers. Het is zondagmiddag en in De Witte Slagerij opent de expositie Goodbye George, burn the ship come spring van Joris Kuipers.

Louis Auzoux (1797-1880) was een Franse arts die  accurate anatomische modellen maakte uit papier-maché. Het is alsof Joris Kuipers de modellen van Auzoux onderhanden heeft genomen. ‘Exploded views’ van lichamen, sierlijk uiteen gereten hangen ze als een moment-opname in de vrij ruimte. Een ballet van ledematen; iets wat een romp zou kunnen zijn, veren (?), alles is geconstrueerd uit papierpulp, papier en karton, bijeen gehouden met lijm en ijzerdraad. Hier en daar zorgt een oranje accent voor een fel contrast. In de ‘romp’ wordt het allemaal roder en donkerder van kleur. En wat slordig aan elkaar geplakt lijkt, is in werkelijkheid nauwkeurig en met veel detail gemaakt. Een gracieuze deconstructie van het leven bevroren in tijd. Naast dit grote werk hangen, als satellieten van Goodbye George, twee kleinere werken in de De Witte Slagerij. Daarbij zijn er een drietal werken te zien die een combinatie zijn van aquarel en collage. Het is allemaal beslist de moeite waard. Ga kijken en misschien wel kopen.

In het begeleidend schrijven lees ik, dat wat ik hier in De Witte Slagerij zie, het lichtere deel is van een tweeluik. De schaduwzijde van dit werk is vanaf 14 juni te zien op de Internationale Papier Biënnale in Rijswijk. Dat moet ik zien. Wordt vervolgd.

Goodbye George, burn the ship come spring van Joris Kuipers is t/m 29 juni (gesloten op 15 & 22 juni)te zien in De Witte Slagerij – (Op 14 juni, vanaf 14:00 uur draagt VSB-poëzieprijswinnaar Antoine de Kom zijn poëzie voor in het kader van Language and Art Tour van Poetry International)