Vincent Bijlo is blind. Daarom waren wij ook heel nieuwsgierig naar zijn optreden bij het Gemeentemuseum ter gelegenheid van de opening van de ZomerExpo in Den Haag. We hebben vreselijk gelachen, de man heeft een geweldige humor. Nooit bij stilgestaan dat voor iemand die blind is, het licht aan-en-uitdoen niet meer is dan een geluid: klikklak. En dat wanneer de zon schijnt, de intensiteit alleen ervaren wordt als warm of warmer.
Het ligt voor de hand dat je als kunstenaar het donker gebruikt om het licht te laten zien. In de ZomerExpo zie je daar veel voorbeelden van, 250 kunstwerken binnen het thema ‘Licht’. En een aantal is overdonderend mooi. De foto Near the end van Anita Edridge is betoverend en ik sta ademloos te kijken naar de grote houtskooltekening van Esther Ijssels. Maar het kan ook anders.
Ik ben gefascineerd door het werk van Janneke Kornet. In één van de kabinetten in het museum, in gedimd licht, liggen in twee glazen vitrines 12 vellen papier, elk in een andere schakering van vergeling: De Sunlight Drawings. Kornet heeft een jaar lang iedere maand een vel papier in haar raam geplakt. Het raamkozijn werkte als kader. Gedurende een maand deed het zonlicht haar werk. Zo heeft zij het zonlicht vastgelegd, de schakeringen in kleur zijn gecreëerd door licht en tijd.
papier-tijd-zonlicht
Wat ontzettend knap om met een minimale inbreng van materiaal, papier-tijd-zonlicht, zo iets groots te laten zien. Kunst door het licht getekend. De intensiteit en de duur van zonlicht maakt dit werk. Je kunt eigenlijk zien wat Vincent Bijlo voelt. Deze kunstwerken zullen nooit meer in daglicht getoond kunnen worden, want hetzelfde licht dat deze kunstwerken creëerde, zou het ook kunnen vernietigen. Heel mooi.
ZomerExpo 2014, Gemeentemuseum Den Haag t/m 31 augustus