Iedere kunstenaar kent het, bubbeltjesplastic. Inpakken, uitpakken, Maarten van Soest begint er niet meer aan. Hij laat zijn schilderij in de verpakking zitten. Op een druilige woensdag stapte ik Galerie Vonkel in Den Haag binnen om zijn werk en het verrassende werk van Lisette Schumacher nader te bekijken.
Tussen twee miezerige buien in trapte ik mijn fiets naar de Assendelftstraat. Iets te vroeg en gevoelsmatig zelf ook nog in het bubbeltjesplastic arriveerde ik, maar de kunst sleurde mij de onvoltooid tegenwoordige tijd in. Op de begane grond toont Vonkel jonge hedendaagse kunstenaars, en Maarten van Soest is kortgeleden afgestudeerd aan de HKU. Op de website van Vonkel had ik het schilderij Unpacked #2 gezien en mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld. De werkelijkheid laat zich niet vertalen naar een foto op een website. Ook bij dit werk niet. Op de site dacht ik even ‘interessant maar wellicht wat flauw’ maar dat had ik in de galerie niet. Het geschilderde bubbeltjesmotief werkt als een extra laag en in combinatie met de afbeelding eronder gaf het mij een prettige irritatie. Ik wilde het schilderij ‘unpacken’ en dat kan niet. De afbeelding blijft voor altijd onbereikbaar. Vreemd effect is dit. Alsof de afstand, die er altijd is tussen toeschouwer, kunstenaar en kunstwerk, ineens gevisualiseerd is. Dat is niet nieuw, maar hierbij wordt ook de suggestie gewekt dat het om een kunstmatige laag gaat die verwijderd kan worden. Unpacked is een serie en gaat wellicht iets te lang door om het idee fris te houden, maar Maarten van Soest is alweer verder en bezig met andere technieken; zo gaat dat, zo hoort dat.
En dan … trap op …
En ik sta in de woonkamer van de galeriehouders. Aan de muur hangt onder andere de serie The transitoriness. Lisette Schumacher liet zich hiervoor inspireren door plekken die haar een ongemakkelijk gevoel gaven. Dat unheimische heeft zij overgezet op doek. Dat heeft zij goed gedaan met een vlekkerige compositie waar veel ruimte in zit. Maar wanneer ik naar het werk kijk, zie ik een weerschijnsel, iets spiegelt, schijnt door. Wat is dit? Onder het doek zit nog een schilderij en de afbeelding daarvan sijpelt door de bovenlaag en speelt een subtiel spel met mijn waarneming. De compositie van kamer krijgt hierdoor een spookachtige component toegevoegd, een parallelle wereld die iets vertelt over de ruimte waar ik naar kijk. Wat precies kan ik niet zeggen, dat blijft een mysterie. Ander werk van Schumacher is directer en komt gelijk aan. Ook goed, maar de The transitoriness blijft mij langer bij.
Wanneer ik weer op mijn fiets door Den Haag kar, is het bubbeltjesplastic verdwenen. Met dank aan galerie Vonkel, moedig voorwaarts.
De solotentoonstellingen van Maarten van Soest en Lisette Schumacher zijn t/m 20 december te zien in galerie Vonkel, Assendelftstraat 17-19 Den Haag
Bedankt voor dit mooie stuk. Erg gaaf dat je door de regen bent komen fietsen om mijn werk te bekijken…dit wordt erg gewaardeerd. Thx.
Graag gedaan Maarten, mooi en interessant werk maak je. Een plezier om het bij galerie Vonkel te bekijken.