Kidkunstkenner Zeno (7 jaar) werpt een blik: “Het is een begraafplaats. Ik denk dat er iemand dood is gegaan. Dood en begraven.”
Hij lijkt er niet treurig om te zijn. Continue reading
Kidkunstkenner Zeno (7 jaar) werpt een blik: “Het is een begraafplaats. Ik denk dat er iemand dood is gegaan. Dood en begraven.”
Hij lijkt er niet treurig om te zijn. Continue reading
De portretkunst is inmiddels geëvalueerd tot een onduidelijke vorm van kunst. Alles kan een portret zijn, zo lijkt het wel, zolang het maar geen natuurgetrouwe weergave is van het onderwerp. Interpretatie tot hoogste doel verheven met als gevolg alles behalve een portret. Een bezoek aan Livingstone gallery in Den Haag werkt in zo’n geval verhelderend. De tentoonstelling Face the Face is een groepsexpositie waarbij de verbindende factor, jawel, het portret is. Dat levert een buitengewoon veelzijdige verzameling kunst op van een internationale groep kunstenaars. Het portret wordt op veel verschillende manieren benaderd. Met haar spiegelkoffers confronteert Birgit Verwer te kijker met zichzelf en voorziet het beeld van commentaar, Simon Schrikker heeft een prachtig drieluik hangen getiteld Dad (after the face eater) en Manfred Schneider’s hoofdloze beeld Hyper Mental bleef voor ons een raadsel, wel een heel boeiend raadsel. Zo is er veel meer te bewonderen en eventueel te kopen. En wanneer iemand nu aan ons vraagt ‘wat houdt portretkunst heden ten dage in?’ dan sturen wij diegene door naar de Anna Paulownastraat. (Livingstone gallery, Anna Paulownastraat 70 a/b Den Haag – t/m 28/4) Continue reading
Faith Fear Face van Carlijn Mens en kunstkenners Sem (10) en Zeno (7) geven hun mening.
‘Mooi’, Sem kijkt peinzend, ‘Maar wat is het?’ De jongens lopen de donkere ruimte onderin het GEM binnen. Een grote wand wordt in beslag genomen door een afbeelding van mensen in een kleine ruimte, of is het iets anders? ‘Zombies,’ stelt Zeno na enige tijd met kennis van zaken vast. ‘Nee, een feestje,’ denkt Sem, ‘een wild feestje, kijk ze zijn aan het dansen.’ Zeno twijfelt, ‘Ik weet het niet hoor.’ Ze verkennen de rest van de ruimte en wanneer ze erachter komen dat het kunstwerk de 58 lichamen voorstelt van een groep Chinezen die op de vlucht omkwamen in een container worden ze stil. ‘Als je weet wat het voorstelt is het erg mooi.’ zegt Zeno serieus. ‘Ik word er een beetje misselijk van. Al die mensen bij elkaar in een container. Ze moeten toch ook eten, en pissen en poepen.’ Sem moet even gaan zitten. Later in het restaurant Gember zijn ze het eens: goed, indrukwekkend, maar wel heftig.
Tentoonstelling Faith Fear Face van Carlijn Mens t/m 23 februari in het Gem Den Haag