Het is een mooi beeld: De dood bij een kopieermachine. Een dance macabre extra ordinaire. Sensory Spaces 7 in Museum Boijmans van Beuningen is gemaakt door Aleksandra Domanović en dat levert een bijzondere installatie, waaronder een skelet in een regenjas.
Kopieert de dood het leven? Reproductie is niet alleen het voortplanten van leven, ook van de dood. Het is een mooi paradoxaal beeld dat Aleksandra Domanović creëert. De dood die wanhopig probeert zichzelf te overwinnen. Momento mori zegt de kunstenaar tegen de toeschouwer. Gedenk te sterven, of is het de kunstenaar zelf die eeuwig probeert voort te leven in zijn of haar kunst? De Willem van der Vorm Galerij hangt vol met platgeslagen (geen platte!)beelden. Prints met een skelet bij de kopieermachine, maar ook een afbeelding van een darmbeen, een gedeelte van het vrouwelijk bekken, de menselijke kopieermachine.
De doorzichtige regenjas die een van skeletten draagt is een zogenaamde Zhora-jas. Dat wist ik ook niet, maar dat staat in de begeleidende folder. Zhora is een karakter in de film Blade Runner (1982) van Ridley Scott. Een sci-fi klassieker waarin de androïde Zhora de haar gegeven vier jaar levensduur probeert te verlengen. Ze wil niet dood, maar wordt in een winkelcentrum geliquideerd en valt door een aantal winkelruiten heen. Slechts gekleed in die doorzichtige regenjas met daaronder niet heel veel kleding. Mooie scene maar niet alleen die regenjas valt mij op. Nu ik voor de installatie van Aleksandra Domanović sta zie ik ook al dat glas voor me. Alsof ik door het werk van Domanović zou kunnen vallen. Ik ren naar voren … ik wil nog niet … print na print trek ik naar beneden. Een dagdroom, niets aan de hand. De bewaker laat zijn laser gun met rust. Ik loop helemaal alleen tussen de prints van Aleksandra in de Willem van der Vorm Galerij. Heerlijk hier.
Sensory Spaces 7 van Aleksandra Domanović is t/m 31 januari te zien in Museum Boijmans van Beuningen.