De enorme stadslandschappen van Georg Bohle nodigen uit tot langdurig met open mond bewonderen. Van afstand, van dichtbij, het blijft in en uitzoomen, de details, de ‘big picture’. Imaginary Landscapes van Georg Bohle bij Galerie Frank Taal.

één en al vruchtbaarheid en nieuw leven

Georg Bohle schikt en herschikt de wereld en creëert een krioelende mierenhoop van een stad. Een verblijf in Canada was de inspiratie voor City 20. Afgezaagde boomstammen en copulerende mensen, het oogt als een rivier van dode stronken met op de oevers  een metropool van neukende lichamen, één en al vruchtbaarheid en nieuw leven in contrast met ‘clear cutting’ , woest en ontuchtig tegelijk. Groot en benauwd is dit landschap van lichamen.

In Tokio wonen bijna 14 miljoen mensen. Op de tekeningen van Georg Bohle zijn ze niet terug te vinden. Georg Bohle verbleef in de Japanse hoofdstad en zijn weergave is een blokkerige stad die strak in elkaar past, maar ook desolaat is. Op een van de tekeningen bestaan de bouwwerken uit de rieten matjes die in Japan dienst doen als gordijn. Op een andere tekening is het bouwmateriaal schildpadschild. Het is het materiaal dat vakmensen gebruiken in hun werkplaatsen in Tokio en er is een tegenstelling tussen deze eeuwenoude ambachten en de voortrazende metropool. Op de website van  Georg Bohle zijn tientallen schetsen van zijn verblijf in Tokio te zien en hier kan je een grote tekening zien ontstaan. Terwijl ik naar City 17 kijk, denk ik ‘Hoe zou Georg Bohle Rotterdam verbeelden?’

Imaginary Landscapes van Georg Bohle, nog t/m 9 mei (snel, snel!!) bij Galerie Frank Taal in Rotterdam