Nog even een blik in de achteruitkijkspiegel voordat we 2015 binnen snellen. Was het een goed kunstjaar? Natuurlijk was het een goed kunstjaar! Blikvangen denkt met veel plezier terug aan al die prachtige geweldige kunst die we het afgelopen jaar gezien hebben, en met spijt aan al die andere kunst die we gemist hebben. We blijven mail lezen,  Facebook volgen, Twitter checken, we luisteren naar tips van vrienden en vriendinnen, we lezen zelfs een krant! Dus geen lijstjes maar een terugblik op de kunst die we dit jaar op het blog hebben gezet. Klik op de thumbnail voor het bijbehorende artikel.

Een goed begin van het jaar was de Verbeke Foundation , net over de grens bij Zeeuws  Vlaanderen. Het is een kunstplek waar we wel vaker terecht komen. Met de  Kidskunstkenners Sem & Zeno zagen we er de overblijfselen van het Artchive for the future  van Jacobus Kloppenburg. België had sowieso veel te bieden. Wat later in het jaar waren we bij de opening van de tentoonstelling Cinema Joostens  in Mu.ZEE in Oostende. Een prachtige overzichtstentoonstelling van de voor ons onbekende Paul Joostens.

Overigens was er genoeg te zien in het vaderland. Bij de Pont konden we onze fascinatie voor de constructies van Dan Graham botvieren. Eindelijk heb ik dit jaar op Spiral Hill gestaan zodat het prachtige Broken Circle   van Robert Smithson kon bekijken. Naar  de tentoonstelling Unter Zwischen in het Ampelhaus stuurden we onze correspondent Cornelieke, die laaiend enthousiast terugkwam. Leuk voor haar, maar volgend jaar gaan we weer zelf. In de eigen regio was er ook genoeg. Het Gemeentemuseum in Den Haag verblijdde ons onder andere met de knallerexpo van tranentrekker Mark Rothko en natuurlijk de ZomerExpo met dit jaar als thema Licht. We zaten in de dagjury van een van de voorrondes en vonden het geweldig. Nog nooit zoveel kunst gezien in zo’n korte tijd . De Haagse galeries deden hun best met o.a. goede bekende Jochem Rotteveel  bij Galerie Helder en bij Nouvelles Images (bijna Galerie van het Jaar geworden) waren wij aanwezig bij een interview met Marjan Teeuwen die haar verwoeste huizen  serie nader verklaarde. LhGWR gaf ons Marleen Sleeuwits  en Vonkel gaf ons Maarten van Soest en Lisette Schumacher  en wij waren dankbaar. Stroom liet ons weer diep nadenken en bij Nest zagen we kunst en dachten na over het concept  en werd zout goud  of was het andersom? Voor nieuwe levensvormen moesten we naar 1646 en we werden niet teleurgesteld met The Nervous Manifold van Matti Kallioinen  .

Het was het jaar van de definitieve doorbraak van Rotterdam naar wereldniveau als we de lijstjes van de New York Times en d e Rough Guide mogen geloven. Leuk, maar wij wisten het al. Wij zagen Museum Boijmans met Nobson Newtown  van Paul Noble, Witte de With met The Crime Was Almost Perfect , en Tent Rotterdam had een erg goed jaar met de ‘blockbuster’ The Opaque Palace van Anne Wenzel  , en nog steeds is de Dolf Henkes Prijs 2014  tentoonstelling te zien met het werk van winnares Lidwien van de Ven (ga kijken!). We kregen er een station en een Markthal bij, we zagen de foto’s en het boek van De Kracht van Rotterdam , maar wij genoten ook bij de Witte Slagerij met het werk van Joris Kuipers . Galerie Frank Taal (gekozen tot Galerie van het Jaar) verblufte ons onder meer met New York artist Gerben Mulder en de recht-voor-zijn-raap-met-een-knipoog kunst van Daan den Houter  . Zoals altijd was er bij Phoebus prachtige delicate kunst te zien zoals dat schitterende blauw van Willy de Sauter . Nadat we bij RAM al een hadden kunnen voorproeven op de expositie The Art of Travelling waren weren we zeer onder de indruk van het monumentale boek De Taal van de Dooiwind  van Marjolijn van den Assem. Showroom Mama kietelde zoals altijd onze kunstbeleving met jonge frisse kunstenaars. We kwamen zelfs tot een Braingasm oooeeaaaah! Voor de schoonheid van geweld  gingen we naar Garage Rotterdam. Geweld was er teveel in 2014, doe ons maar kunst. Voor de innerlijke vrede moesten we naar Schiedam. In het Stedelijk Schiedam zorgde herman de vries  ervoor dat we eindelijk tot rust kwamen.

Niet heel veel Amsterdam dit jaar, maar we gingen wel. We bezochten in het Stedelijk de tentoonstelling van Marlene Dumas , maar waren ook geroerd door het werk van Carlijn Mens  bij Galerie Borzo. We vergeten het niet: Door het hele jaar liep een rode draad van een vogeltje aan een kettinkje. We gingen er zelfs voor naar de opening van het Mauritshuis om ‘ouwe kunst’ te bekijken. Het Puttertje van Carel Fabritius inspireerden kunstenaars Rens Krikhaar en Leonard van de Ven tot een briljant plan: De Hommage . Kunstenaars werden uitgenodigd binnen de afmetingen van het paneel van de Fabritius een hommage te brengen aan het kunstwerk en de kunstenaar. Het beeldschone resultaat  is nog t/m 31 januari in Kasteel Keukenhof te zien. Ga kijken!

Er staat heel veel niet in dit overzicht, waarvoor excuus, maar dank aan alle kunstenaars voor alle prachtige, indrukwekkende kunst die Blikvangen het afgelopen jaar heeft mogen aanschouwen. Het was een rijk kunstjaar.