Veertien kunstenaars, afgestudeerd aan het Piet Zwart Institute in de richtingen Master Fine Art en Master Media Design and Communication, exposeren hun werk bij Tent Rotterdam. Collage, geluid, film, en er is zelfs hier en daar geschilderd. Het levert een oogverblindende hoeveelheid kunst op, zoveel dat we moesten kiezen.
We werden er wat onrustig van. Alsof je op een receptie de hele tijd aan je jasje wordt getrokken, of een groot gezin waarvan alle kinderen aandacht willen. Ik, nee ik, en ik dan, kijk eens naar mij! Wij houden van jullie allemaal wilden we zeggen, en dat is ook zo. De diversiteit van, en de verschillende manieren waarop uiting wordt gegeven aan een idee (of ideeën) is enorm. Veel van de werken vragen om meer uitleg. Misschien is het wel daarom dat voor ons twee kunstwerken er uitsprongen. Werk dat door zijn vorm en compositie ons raakte, maar ook door de rust die het ons gaf. Daar hadden we kennelijk behoefte aan met dit warme weer.
Een kunstwerk dat ons trof was van Astrid van Nimwegen. Zij studeerde af in de richting Master Media Design and Communication. Wat zie je bij het werk van Astrid? Ga zitten, doe een hoofdtelefoon op en je ziet twee beeldschermen. Voor je krijg je een beeld te zien van een natuurgebied, een vogelobservatieplek, een rustig panorama met vogelgeluiden. Dan dooft het beeld en links gaat een rolluik open, althans de geluiden suggereren het. Daar zien we een parkeerplaats van betonnen platen met zicht op een landschap van weide, bomen en struiken. Na enige minuten sluit het rolluik en komt het beeld van een vogeluitkijk weer terug. Een andere ditmaal en opgedeeld in vier beelden naast elkaar. Het is een prettig uitzicht, rustig, vogels kwetteren. Weg is het beeld en links gaat het rolluik weer omhoog. Zelfde beeld, nee toch niet, zelfde plek, ander moment. De dreiging van dit beeld valt op. We verlangen naar het vreedzame vogelparadijs. Het werkt. Mooi werk.
Het afstudeerproject voor de richting Master Fine Arts van Anna Łuczak zou beter tot zijn recht komen in een grotere ruimte. Het zijn vier werken die in elkaar geschoven zijn. De schakering van lichte en donkere objecten, de combinatie met een beeldscherm, een klein object en een print aan de muur zitten nu wat opgefrommeld. Dat het werk desondanks zijn rust heeft behouden is knap. We liepen voorzichtig tussen de objecten door om het van dichtbij te bekijken. Het lijkt een verzameling achteloos rondgestrooide materialen. Op de grond liggen de onderdelen van een omgevallen kunsthistorische blokkendoos, hier en daar gegroepeerd tot een citaat? Aan de muur en op een bezemsteel hangen plastisch vormgegeven doeken. Alsof iemand een natte lap tegen de muur heeft gekwakt, of zijn jasje wat slordig opgehangen. Tussen dit alles een stoel waarop je kunt gaan zitten om te kijken naar een video met interviews. Verder hangt een filmstill uit de film Tess van Roman Polanski er wat verloren bij. Aan de tegenoverliggende muur hangt een klein sculptuur van een ingelijste foto met daarop een citroen. Even verderop zien we de citroen terug in de installatie. Mooi accent. Het is vormgegeven geschiedenis, maar wel een persoonlijke weergave met verwijzingen naar suprematisme en dada. Alles heeft een zeer zorgvuldig karakter en daar zit waarschijnlijk de rust in. Dat betekent niet dat het spanningsloos is. Integendeel.
We hebben er twee werken uitgepikt, maar het is sowieso bijzonder om rond te lopen tussen al die ideeën en vormen. Ga naar binnen bij Tent Rotterdam en ga zien die Piet Zwart Graduation Shows, t/m 25 september.