Bij de ingang van Art Rotterdam deinsde ik achteruit. Ik had me voorgenomen om op zondag de kunstbeurs te gaan bezoeken, maar deze massa krioelende kunstliefhebbers ging mij te ver.  Ik vocht me een weg naar buiten, op zoek naar lucht.

Buiten, in de periferie van Art Rotterdam, was ook genoeg te  beleven. We like art, waar ik telkens word verrast door zoveel goed werk voor een kleine prijs (bv Marleen Sleeuwits en Marjolijn van den Assem). Trendbeheer had Zoro Feigl gestrikt met een torderende kabel en ik liep binnen bij het gekrakeel van DordtYart, bekeek de terechte winnaars van de MK award …. Gil & Moti! En toen …

zien we hier de geest van Ludwig himself?

… zag ik de opstelling van Nicoline Timmer bij A Tale of a Tub. Eindelijk had ik het  gevonden. Deze kunst ademde de lucht en ruimte die ik nodig had. Twee  vazen, een foto, vier tekeningen, een weefgetouw met daarop een half kleed, en een kleiner weefgetouw met kleed. De kleden en de vazen waren wit met een eenvoudig golfpatroon. De vier  ruitvormige tekeningen en de foto zijn verbonden met het werk van de filosoof Ludwig Wittgenstein. Kriebelige tekeningen in de kantlijn van de aantekeningen van zijn lezing Lecture on Ethics (Cambridge, 1929) heeft Timmer gekopieerd van het origineel. De foto is genomen in Cambridge en zien we hier de geest van Ludwig himself?  Het heeft zijn weerklank in het patroon dat terugkomt in de vazen en het weefgetouw. Is deze gebakken ‘golf’ ook afkomstig van de hand van de taalfilosoof Wittgenstein? ‘Woorden zijn daden’ is een citaat van hem. Voor Nicoline Timmer zijn het juist de schetsjes naast de woorden die haar tot deze daden hebben aangezet. Het is een lichte en duidelijke opstelling en bij elkaar vormt het een prachtige transparante compositie die mij even los zingt van de hectiek van de kunstorgie die Art Rotterdam is. Timmer beschrijft haar werk als een opera. Dit is het tweede deel van Once upon a Particular occasion, een muzikale structuur.  Muziek voor de ogen is het zeker.

Deze opstelling vormt samen met het werk van componist en kunstenaar David Helbich het werk Modern Elevations. Helbich schreef een aantal choreografieën gebaseerd op de structuur van het Justus van Effen badhuis waar galerie Tale of the Tub is gehuisvest.  Op papier staan zes opdrachten.

1 – Pillar Hug –  Choose one of the pillars at the main entrance. Give it a good, warm hug. Close your eyes and count to 40, slowly.

en nog vijf van dergelijke aanwijzingen. Ik ben gelijk aan de slag gegaan en toen ik tot veertig telde dacht ik aan Ludwig Wittgenstein.

Bij RAM in Rotterdam is t/m 8 maart werk van Nicoline Timmer te zien als onderdeel van de groepstentoonstelling Identity and The Self.