Kan dit? Gebakken schilderijen? Kennelijk, het hangt bij Frank Taal in de galerie. Met een lang en moeizaam procedé  heeft Jan ten Have het voor elkaar gekregen porseleinen schilderijen te fabriceren. Je ziet het er niet aan af en dat is goed.

De kleuren zijn diep, het wit doorschijnend

‘If it is not possible to do something, you have to prove it by doing it’ is een citaat van Willem de Kooning en het werk van Jan ten Have is het resultaat van deze gedachte. Waarom makkelijk als het moeilijk kan zou je ook kunnen zeggen, maar dit ‘moeilijke’ leidt wel tot een opzienbarend resultaat en voor Jan ten Have was dit de enig mogelijke manier om tot dit werk te komen. Tegen alle advies in begon Jan ten Have zijn schilderijen te bakken. Dat kon niet, het porselein zou te dun zijn en barsten. Dat deed ze ook, maar Jan hield vast aan zijn eigen gelijk en ging stug door. Nog steeds is het een kwetsbaar procedé  maar het resultaat is opmerkelijk. De kleuren zijn diep, het wit doorschijnend.

De porseleinen schilderijen van Jan ten Have roepen bij mij verbazing en bewondering op. Toen ik hoorde dat de werken gebakken zijn en er een heel lang traject van proberen en experimenteren aan vooraf was gegaan, keek ik anders naar de schilderijen. Ik wilde zwaarte zien, maar ik zag het niet. De kleuren zijn diep, intens, maar het werk van Ten Have blijft voor mij een soort lichtheid houden die niet past bij hun ontstaansgeschiedenis. De composities zijn helder en mooi afgewogen. Bij elk kunstwerk hoort een kist waarin het kwetsbare werk opgeborgen kan worden en dat onderdeel uitmaakt van het kunstwerk.

Tussen de porseleinen olieverf schilderijen hangt  een aantal werken waarbij bubbelplastic is gebruikt. De plastic bolletjes zijn geïmpregneerd met olieverf waardoor een soort mozaïek is ontstaan. De vloeren van Griekse en Romeinse villa’s werden er vroeger mee gedecoreerd, maar dit is anders. Het is handwerk maar het resultaat lijkt een digitaal patroon, gegenereerd door een computer. Mijn verbeelding schiet alle kanten op: Beeldruis, de QR-code van alles, een stad van miljoenen, auto’s in de regen, de binnenkant van mijn oogleden, Sneeuw van Jan ten Have.

Untiletd van Jan ten Have t/m 14 januari bij Galerie Frank Taal Rotterdam