Door slechte planning was ik nog niet in de gelegenheid geweest om het recente werk van herman de vries bij De Ketelfactory te bekijken. Aanstaande zondag sluit de tentoonstelling no thing dus ging ik er gisteren alsnog heen.

Jeneverbessen, ik heb ze thuis ook in de voorraad kookbenodigheden, maar in De Ketelfactory liggen er tienduizenden op een witte ondergrond op de vloer. Een verkoold stuk hout, ik ken het, staat hier op een korte witte sokkel. Maar hier lijkt het of herman de vries in mijn oor fluistert ‘Kijk nou eens goed en zie hoe mooi en bijzonder dit is’. Ik loop over de begane grond en word weer getroffen door de schoonheid van de eenvoud. De kriebeltekeningen met pennenstreken als microben. herman de vries viert het leven en laat je tegelijkertijd nietig voelen. Een houtskooltekening op de muur is ondertekend met zijn handafdruk . Ik zou mijn hand erop willen leggen. In de bovenruimte draait een korte film waarin herman de vries vertelt over zijn werkwijze en de gedachte achter zijn werk. Het is ontwapend hoe hij zonder poespas zijn visie op het leven en zijn kunst geeft.  ‘Eenvoudiger is altijd goed’, wie ben ik om daar tegenin te gaan. Aan het eind van de film staat herman op en loopt naakt tussen het hoge gras naar een vennetje om een duik in het koele water te nemen.

no thing in De Ketelfactory en all in het Stedelijk Museum Schiedam nog t/m 25 januari te bekijken.

Lees hier het artikel van Blikvangen over all  van herman de vries in het Stedelijk Museum Schiedam.