Vijf kunstenaars kregen van Showroom Mama de opdracht de onderstroom in het menselijk gedrag vast te leggen, bewuste en onbewuste rituelen te vertalen in beelden. Undertow is het onevenwichtige resultaat. Toch interessant om de interpretatie van de kunstenaars te bekijken, hoewel bij mij af en toe het kwartje niet viel.
Bruno Zhu laat series van twee foto’s zien, die vlak na elkaar gemaakt zijn. Een handeling vindt plaats en de kijker mag gaan invullen. Een man en een vrouw omhelzen elkaar. Op de tweede foto loopt de vrouw naar links en de man kijkt afwezig de andere kant op. Wat is hier aan de hand? Een kartonnen ‘cut-out’ van een hardlopende vrouw staat bij het afval. Geleund tegen een stapel dozen afval ziet het er vreemd uit. Dit vind ik al een sterk beeld. Op de tweede foto grist een hand de ‘cut-out’ mee. Wie dit doet zien we niet. Naar het waarom moeten we raden. Maar wat vinden we zelf van de beelden? Maakt het uit dat er een mens staat afgebeeld, en dat het een vrouw is. Is dit een ontvoering? Vrouw wordt meegesleurd?
Op de foto’s van Ursula Jernberg komt geen mens voor. Wel veel natuur en de stof H2O in verschillende verschijningsvormen, zowel vloeibaar als in dampvorm. Mooi landschap dat uitnodigt tot een stevige wandeling maar veel verder kom ik niet. Een raadselachtige bijdrage, maar waarschijnlijk schiet mijn verbeelding te kort.
Iztok Klančar nam zichzelf en zijn belevenissen in het homocircuit tot uitgangspunt. Dit leidde tot de fotoserie en de video Reverence. De beelden zijn tamelijk expliciet en plaatsen de kunstenaar in de hoofdrol. De plekken, de gevolgen, de handelingen, we krijgen het allemaal te zien in rafelige en groezelige opnames.
Menselijke Dingen van Gitte Hendrikx springt in het oog. Het is een kostuum gemaakt van vloerbedekking dat gekruisigd is opgehangen aan een metalen constructie. Meer nog intrigeert mij de video The best music piece I ever made. In beeld staat een groep musici en spelen voor zichzelf. De samenhang is er wel. Iedereen in zijn eigen universum en toch is het een geheel. Het geluid bij de video is een zachte prettige kakofonie van alle instrumenten door elkaar.
Naar de grote foto uit het boek Orde van Dienst van Henk Otte kan je lang kijken. In het boek staan foto’s genomen in de Nederlandse ‘bible belt’. Mannenbroeders en de plekken waar ze vergaderen en bidden in beeld gebracht. De uitvergrote opname laat een groep zelfbewuste mannen zien. Ik speur naar een spoor van twijfel, maar ik zie een groep onverzettelijke mannen.
Undertow t/m 30 november in Showroom Mama