Droom in een droom

Nest
Concept Store met op de voorgrond werk van Erika Hock

De tentoonstelling Concept Store in Nest onderzoekt de relatie tussen presentatievorm, materiaal en kunst. Interessant gegeven waarmee de grenzen van de ingesleten ideeën over kunst worden overschreden.

Werkt dit?

Er bestaat een idee dat kunst kunst is omdat het in een museum hangt of staat. Met die gedachte wordt al heel lang gespeeld. Het officiële startschot gaf Marcel Duchamp in 1917 toen hij in New York een urinoir aanschafte, signeerde met R. Mutt en dit als zijn kunstwerk voor de Society of Independent Artists tentoonstelling indiende. Kunst is kunst omdat het kunst is. Een object in een museale omgeving doet wat anders dan datzelfde object in, bijvoorbeeld, een winkel. Tenminste, dat is de bedoeling. Het is de toeschouwer die kijkt, denkt en interpreteert. Wat nu wanneer je daarmee gaat spelen en de museale omgeving van het kunstobject gaat veranderen. Werkt dit? Grote merken als Apple en Hugo Boss hebben hun winkelconcept afgekeken van de ‘white cubes’ in de kunst. Maar wat als je het concept weer omdraait en een tentoonstelling baseert op het marketingidee van Apple? Dan krijg je de Concept Store.

 

 

 

NestBij Nest werd mijn denkkracht op de proef gesteld. Ik kon me toch moeilijk losmaken van de tentoonstellingsruimte die Nest is. Ik zag conceptuele kunst ‘gedisplayed’ als luxe consumentenartikelen. Kunst met een idee in een ander idee. Zoiets? Moeilijk om vat op te krijgen en bij mij liepen de ideeën al snel door elkaar.  Sommige werken lijken het concept van de Concept Store te verstoren. Er hangt een werk van Klaas Kloosterboer, maar dat is zo duidelijk een kunstwerk dat het overal kunst blijft. Dit werk heeft dan ook terecht een aparte ruimte gekregen. Door de combinatie met de ‘gewone’ printerdoos die ervoor staat en het driehoekige object van Ingmar König in dezelfde ruimte blijft het wel onderdeel van de expositie, maar toch wringt het. Een object dat voor mij in deze context niet werkt, is de readymade van Vaast Colson. De overduidelijke verwijzing naar het flessenrek van Duchamp vind ik te plat, te makkelijk. Het is alsof in die hoek de ‘routing’ spaak loopt. De tentoonstelling heeft het ook niet nodig. De subtiliteit van de concept art flagship store wordt er door onderuit gehaald. Ander werk blijft overeind en past conceptueel binnen het kader van de Concept Store, maar het is wel lastig. Ik kreeg het gevoel van een droom in een droom. Soms lopen de beelden in elkaar over en verlies je het overzicht. Waar houdt de Concept Store op en begint het concept van het kunstwerk. Is alle kunst hier ondergeschikt aan het totale concept of staat het ook nog op zich. Ik geef het even op. Voor nu even uitgedacht.

De tentoonstelling Concept Store is samengesteld door Marius Lut en Frank Koolen en is t/m 6 juli te zien in Nest.

Met werk van: John M Armleder, Merlin Carpenter, Vaast Colson, Paul Elliman, Erika Hock, Jeroen Jacobs, Klaas Kloosterboer, Wjm Kok, Ingmar König, Frank Koolen, Michael Krebber, Marius Lut, Ola Vasiljeva

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.