Dinsdag, de zon schijnt,  het is eigenlijk strandweer. Toch duik ik het GEM in. Ik ben erg benieuwd naar de tentoonstelling Ik ben G.S. 3, the Killer van Den Haag van Marcel van Eeden. Kunst die niet in een hokje past en vanuit een hokje een ander hokje binnendringt. Marcel van Eeden doet dat. Zijn boeken zijn graphic novels, maar gaan verder dan wat je doorgaans in dat genre aantreft. Verhaallijnen zijn niet helemaal duidelijk, vaak schetsmatig, de beelden zijn altijd sterk.

het duizelt mij

Wanneer je het werk van Marcel van Eeden in zo’n overweldigende hoeveelheid aan de muur ziet hangen, overdondert dat. De series donkere houtskooltekeningen worden soms onderbroken door kleurig werk. Voor de tekeningen gebruikte Van Eeden oude geïllustreerde tijdschriften als uitgangspunt. Ondanks de compleet andere techniek moet ik soms aan Roy Lichtenstein denken. Voor het verhaal van Ik ben G.S. 3, the Killer van Den Haag ging Van Eeden uit van een onopgeloste moord op de Duitser Frits Schallenberg van wie het lijk in 1949 gevonden is in de vijver aan de Groot Hertoginnelaan in Den Haag. Het duistere ongrijpbare verhaal roept bij mij de expressionistische beelden op van de film M – Eine Stadt sucht einen Mörder de filmklassieker uit 1931van Fritz Lang, maar ik kom ook terecht bij de paranoïde literatuur van William S. Burroughs. Dit is een krachtige cocktail en ik heb geen idee of de namen die bij mij boven komen borrelen terecht zijn. Het is natuurlijk boven alles Marcel van Eeden die ik hier zie. Twee video’s verdiepen deze totaaltentoonstelling nog meer. Dit is echt goed. Wanneer ik aan het eind van de tentoonstelling ben gekomen, duizelt het mij een beetje. Ik ga even zitten op de trede van een verhoging. Achter mij ligt een lijk in het water.

Ik ben G.S. 3, the Killer van Den Haag van Marcel van Eeden t/m 24 augustus in GEM Den Haag.