DJ Kevin Mark stak een handvol snoeren in een tas. Voor hem zat het erop en wij keken wat wazig voor ons uit op het terras van Gember. Zo, hallelujah, het leek wel een kunstoverdosis die we hadden binnengekregen. ’s Middags de We Like Art beurs in Amsterdam en daarna de Haagse Museumnacht. Onze ogen waren veranderd in abstract expressionistische kunstwerkjes en onze woordenschat was teruggebracht tot de woorden, super, cool en tof. Het was twee uur ’s nachts en voor ons was het mooi geweest. Héél mooi, maar een vervolg in het Haagse nachtleven zat er niet in. Die pijp gaven we aan Maarten. Veel plezier Maarten.

Wat valt op aan de We Like Art beurs? Dat het geen beurs is. Geen galeriehouders, geen stands, maar één ruimte in het Machinegebouw van de Westergasfabriek  met ongeveer 100 kunstwerken aan de muur. Allemaal onder de €1500,- geprijsd en allemaal te koop met de Kunstkoopregeling van het Mondriaanfonds. De kunst die er hing mocht er zijn: Charlotte Dumas, Marlene Dumas, Dana Lixenberg, Zeger Reyers, Maria Roosen om maar wat namen te noemen. Mooi werk, maar wel veel werk in oplage. Dat kan ook niet anders. Om de prijs laag te houden ontkom je daar niet aan. Wat dan opvalt is hoe enorm er met afdruktechnieken geëxperimenteerd wordt. Onze kennis schoot tekort. Een mooie beurs is het zeker: Niet groot, maar zeker wanneer je op zoek bent naar een betaalbaar kunstwerk van een maker van faam moet je er beslist langs. Overigens kan je ook terecht op de website van We Like Art.

Den Haag blinkt niet altijd uit op het gebied van artistieke vooruitstrevendheid, maar het Volkspaleis is een plek waar wij van houden. Het is groot, rauw, onaf en heeft lef. De wereldpremière van het ambitieuze project The Lost van Reynold Reynolds was een perfecte keuze voor de aftrap. Grote filmdoeken verspreid door het pand, die het raadselachtige filmproject van Reynolds vertoonden met daar tussendoor displays met filmprops en  storyboardtekeningen die het raadsel alleen maar vergrootten. Echt of onecht? Gedeeltelijk nep, wij kwamen er niet uit en hier zijn we nog niet over uitgeschreven. Prachtig was de uitvoering van Der Wind van de Oostenrijkse componist Franz Schreker door muziekcollectief Nieuw Amsterdams Peil. Het was mooi en met dank aan Galerie West in Den Haag. Wel jammer dat het Volkspaleis maar voor twee maanden per jaar gebruikt gaat worden. Nest was daarna even omschakelen na het spektakel bij de buren. Maar de expo Let there be light is beslist de moeite waard. Prachtig werk rondom het thema licht. We waren erg onder de indruk van het werk van Krista van der Wilk, maar ook voor het werk van de andere kunstenaars moet je beslist naar Nest. De volgende stop was het Gemeentemuseum en daar liepen we in de Projectenruimte pardoes tegen de installatie Prosumer van David Jabonowski aan. Figuurlijk weliswaar, maar toch met de nodige impact. Werk van Jabonowski verdient altijd nadere bestudering. Daar gaan we voor terug. Bij het Fotomuseum Den Haag  liepen we binnen bij de foto-expositie The circle of life van het werk van Koos Breukel. De haarscherpe portretten zijn even genadeloos als ontroerend. Een mooie afsluiting van een kunstdag. Ook onze cirkel was rond.

Het liep tegen sluitingstijd en wij ploften neer bij Gember voor een koud biertje. Pfff, het is wat met die kunst. Veel hebben we niet gezien, maar daar komen we nog wel. Hebben we nog het een en ander om naar uit te kijken, maar het was een mooie toffe avond.