Vroeger hingen hier de zware metalen onderdelen van duikboten aan een transportrail. Traag op weg naar hun bestemming. Naar een van de onderzeeboten die de Rotterdamse Droogdok Maatschappij fabriceerde op deze plek. Nu zweven de objecten van Klaas Kloosterboer door deze ruimte. We belanden middenin een fabricageproces. Werk in uitvoering.Even denk ik dat ik een bouwhelm op moet. Voordat we de loods betreden krijgen we instructies. Uitkijken waar je loopt, het is werkterrein, er kan van alles rondslingeren. Pas op! De veiligheidsman zal ons gedurende het bezoek angstvallig in de gaten blijven houden. Bloggers staan kennelijk bekend als onhandig volk. We zijn hier op uitnodiging van Museum Boijmans van Beuningen, die een bloggers-preview organiseerde voor de expositie XXXL Painting in de Onderzeebootloods. Een van de drie deelnemende kunstenaars is Klaas Kloosterboer. Hij heeft de rechterkant van de loods in beslag genomen. Zijn kunstwerk is nog volop in ontwikkeling. Grote vellen kunststof liggen op de grond. Een aantal hangt aan de transportrail. Sommige met ronde gaten erin gesneden, andere met kleurige cirkels erop aangebracht, of met kleinere gaten die woorden vormen. ‘she we you’ lees ik. Van een aantal vellen zijn met grote steken ‘kostuums’ genaaid. Wanneer Klaas voor ons de transportrail in werking stelt, bewegen ze langzaam door de grote ruimte. Het werk heet Carrousel, maar ik denk ‘als koeienkarkassen in een slachterij’. Er hangen twee reusachtige gele testikels, een enorme handschoen komt voorbij. Uiteindelijk zullen er twintig grote schermen hangen, afgewisseld met ‘kostuums’ en andere voorwerpen. Daarbij worden video’s vertoond en komen schilderijen te hangen: Schilderijen met een woord, begrippen als ’twijfel’, ‘analogie’, waarbij met verf een context is gecreëerd. Of is het juist commentaar? Schrijftaal en schildertaal op één doek.

‘Ik hoop dat mensen genieten van de kleur en de gekkigheid, want er zijn toch weinig aanknopingspunten. Je begrijpt het en dan ontglipt het je weer.’ Klaas Kloosterboer wil er niet teveel over kwijt. Terecht, we willen best een kijkje in de keuken, maar de magie van de schoonheid moet toch ook in stand blijven. En daarbij, wij vallen brutaal binnen met allerlei vragen over een kunstwerk dat nog niet af is. Ik loop rond. Mooi is de afwisseling tussen de kleurige vrolijkheid van sommige grote vellen, de ‘kostuums’ en de somberte van de donkere objecten. Ondanks de felle, primaire kleuren geeft het mij een enorme rust, terwijl ik toch ook aan de kermis moet denken. Ik probeer me voor te stellen hoe het eruit zal zien wanneer het af is. Het leest als een verhaal waarvan her en der een aantal woorden zijn opgeschreven, soms een halve zin. Met behulp van je kennis van de grammatica probeer je het compleet te maken. Dat valt niet mee, maar het zal een spektakel worden. Door de daklichten valt het zonlicht overvloedig naar binnen en een dromerige sfeer ontstaat. Ik zweef weg op de Carrousel van Klaas Kloosterboer. Wat een plek voor kunst!

XXXL Painting  opent 8 juni in de Onderzeebootloods in Rotterdam. De expositie loopt t/m 29 september.