Het was genieten toen Matthijs van Nieuwkerk niet aan het woord kon komen in De Wereld Draait Door. Renilde Hammacher, inmiddels 100 jaar, snoerde hem de mond. Terecht, ze was van 1962 t/m 1978 conservator bij Museum Boijmans van Beuningen en had een aantal prachtige verhalen te vertellen. Haar eeuwfeest wordt bij Boijmans gevierd met een keuze uit het werk dat onder haar verantwoordelijkheid werd aangekocht. Wauw, Mark Rothko.De tentoonstelling had wat ons betreft tweemaal zo groot mogen zijn. Met enige verbijstering beseffen we dat dit allemaal in het depot van Boijmans stond. Wat staat er nog meer? Mag Blikvangen daar een keer vakantie vieren? In twee ruimtes staat een essentieel stuk moderne kunstgeschiedenis tentoongesteld. Iedereen die beweert dat moderne kunst kil en onbegrijpelijk is, moet hier verplicht als suppoost te werk worden gesteld. Tot zover onze ‘kunstwereldverbeterblik’, want we zijn natuurlijk wel blij met wat er te zien is: Werk van Lee Bontecou, Barbara Hepworth, Christo, Jim Dine, Louise Nevelson, Daniel Spoerri, Roy Lichtenstein en Mark Rothko onder anderen. Allemaal dankzij Renilde Hammacher, de eerste hoofdconservator moderne kunst bij Museum Boijmans van Beuningen. In de zestien jaar dat zij haar stempel drukte op de collectie, kocht zij belangrijke werken aan van met name Europese kunstenaars. Dit in tegenstelling tot het Stedelijk Museum in Amsterdam dat zich meer op de Amerikaanse kunst richtte. Het was in een periode dat moderne kunst betaalbaar was, en het budget toereikend (Francesco Stocchi, de huidige conservator moderne kunst, droomt weleens dat hij met een Mark Rothko onder zijn arm Sotheby’s uitloopt, maar schrikt dan wakker met een kussen onder zijn arm gekneld). We kunnen er alleen maar jaloers op zijn en ondertussen vol bewondering naar deze bijzondere kunstwerken kijken. Ook toen was iedereen op zoek naar andere materialen en vormen. Het heeft tijdloze kunst opgeleverd en hulde aan Renilde Hammacher en de toenmalige directeur van Museum Boijmans van Beuningen Coert Ebbinge Wubben die het oog en de durf hadden om dit bij elkaar te brengen.
In de zomer wisselt de tentoonstelling en komt er werk van onder anderen Jannis Kounellis, Dennis Oppenheim, Alighiero Boetti and Gilbert & George. Grey, Orange on Maroon, no. 8 blijft hangen. Dat is fijn. Want … wat is het toch met die schilderijen van Mark Rothko. Als nuchtere Rotterdammers stap je naar binnen met een houding van ‘kom maar op’. Maar wanneer je ervoor staat, verdwijnt alle scepsis en kan je eindeloos blijven kijken. De intensiteit van de kleuren, de combinatie, de grootte van het schilderij? We hebben het er nog wel over.
