Vorige week wandelde Blikvangen door het hectische Athene. Het zonnetje scheen, maar de crisis was dichtbij. We vernamen dat rond 13 uur een demonstratie te verwachten was; boze boeren zouden het Syntagmaplein onveilig maken, want de zoveelste accijnsverhoging dreigt de armoede nog verder te vergroten. We besloten de rust van het EMST op te zoeken: Het Nationaal Museum voor Hedendaagse Kunst. We bezochten de expositie One Meter van kunstenaar Michalis Manousakis . De kunstenaar maakte een installatie van speelgoed, documenten, teksten en foto’s uit de periode 1897-1965. Aan de hand hiervan krijgen we een beeld van de geschiedenis van dit land. Oorlog na oorlog. Drama en armoede.

Blikvanger in de expositie is een meterslange vitrine, vol met speelgoed, op één meter hoog. De ooghoogte van een kind. Het is een tijdscapsule vol dromen en herinneringen die ontsnapping biedt uit de realiteit. De wereld van het kind,  dat het uiteindelijke slachtoffer is van elk regime. Manousakis laat zien dat ook deze wereld niet veilig is: de realiteit sijpelt in de kinderwereld door. Tenslotte valt ons oog op een poster met daarop een blij meisje met een spaarpot. Reclame uit de jaren ’60. We begrijpen de boodschap. Die is wrang.

Greek translation